Pierwsza swoją notkę chciałbym napisać o tym co pierwsze mi przyszło na myśl zastanawiając się nad jej tematem. Autorytety. Wszystkie newsy na głównych portalach informacyjnych w dziale "sport" obiega tylko jedno nazwisko- Adam Małysz. Tę postać życia publicznego nie wybrałem przypadkowo. "Orzeł z Wisły" jest typowym przykładem człowieka z którego się zrobiło "speca" od wszystkiego (chociaż równie łatwo oprzeć się można na kwestii kandydowania do sejmu Leszka Blanika z listy pewnej POpularnej partii). Nasz mistrz- wielokrotny medalista, olimpijczyk a ostatnio politolog, religioznawca i socjolog. Otóż cały kraj wstrzymywał oddech kiedy Orzeł osiągał najwyższe loty. Łzy, euforia, i nerwy- te reakcje najczęściej nam towarzyszyły. Loty ustały, Mistrz zapowiada że odchodzi na zasłużoną emeryturę. Nie !. Oczywiście spece od propagandy i pijaru do tego nie dopuścili. Otóż sympatyczny wąsaty pan na emeryturce który zapowiadał że z daleka będzie sie trzymał od polityki zaczyna nowe życie. I co sie dzieje? Masa dziennikarzy zaczyna zadawać pytania dotyczace sceny politycznej, ekonomicznej i społecznej w której sie znajdujemy. A nasz Mistrz mimo wcześniejszych deklaracji bardzo chętnie zaczyna odpowiadać. Pierwsze pytanie jakie obiegło media dotyczyło bodajże kryzysu. Mistrz sie wypowidział że oczywiście w Polsce go niema że to jest jedna wielka ściema. Oczywiście zdanie "Mistrza" w skokach stało się równe zdaniu wybitnego ekonomisty. Nikt jednak nie patrzy że jest to bądź co bądź człowiek bogaty którego pieniądze same na siebie zarabiają. Ale to nie jest ważne bo to powiedział "Mistrz" czyli tak musi być. Myślę że wystrczająco przedstawiłem problem zaburzenia postaci Autorytetów na podstawie wybitnego przykładu. A więc Adam na Ministra Obrony Narodowej - Psychiatra może to dlaczego nie sportowiec?
